Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο, ο πατέρας μου συνήθιζε
πάντα να μου λέει, «όλα τα πράγματα είναι νόμιμα, αλλά όλα τα πράγματα δεν
είναι ωφέλιμα». Για ένα διάστημα, δεν
καταλάβαινα τι εννοούσε, αλλά νομίζω ότι ήταν ότι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε
ό, τι θέλουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό είναι αναγκαστικά καλό για εμάς.
Αυτή η ελευθερία που έχουμε δεν μας δίνει ασυλία από τις συνέπειες των πράξεών
μας.
Αυτό το έμαθα από πρώτο χέρι στο κολέγιο, όταν άρχισα να πίνω πολύ και να κάνω χρήση παραισθησιογόνων. Ήξερα ότι το άγχος υπήρχε στην οικογένειά μου, αλλά σκεφτόμουν ότι ήμουν 18 και δεν είχα ακόμα βιώσει τίποτα από αυτά που είχαν βιώσει οι αδελφές μου, έτσι σκέφτηκα ότι θα ήταν ασφαλές. Μετά από μερικούς μήνες πού έκανα χρήση, είχα ένα πολύ κακό ταξίδι, και ήταν λες και ο διακόπτης του γενετικού άγχους που ήταν πάντα μέσα μου είχε γυρίσει στο "on". Ο εγκέφαλος και το σώμα μου δεν έγιναν ποτέ τα ίδια μετά από αυτό.
Τα λέω όλα αυτά όχι για να σας κάνω να φοβηθείτε,
αλλά ως υπενθύμιση ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όσον αφορά τις επιλογές
που κάνουμε, ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Μπορούμε να κάνουμε ό, τι θέλουμε,
αλλά τελικά, οι επιλογές μας μας προλαβαίνουν όλους μας.
Σήμερα, προσεύχομαι να μην ενεργώ παρορμητικά. Ζητώ την υπομονή και τη σοφία στις επιλογές, και προσεύχομαι για καλή κρίση σε όλες τις αποφάσεις μου.
(Ένας φίλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου