Πολλοί από εμάς έχουμε έρθει σε ένα σημείο στη ζωή
όπου δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε κανέναν.
Χρόνια εγκατάλειψης, προδοσίας, και το συναίσθημα του πόνου και της απόρριψης
μας φέρει σε σημείο αυτό που κτίζουμε ολοένα και πιο ψηλούς τοίχους γύρω μας.
Δεν αφήνουμε κανέναν να μπει μέσα.Αυτό λέγεται, «Φύλαξε την καρδιά σου, γιατί από αυτή ρέει η πηγή ζωής». Είναι καλό και υγιές να θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Αλλά όταν οι τοίχοι που έχετε χτίσει γύρω από τον εαυτό σας συνεχίζουν να κρατούν τους ανθρώπους που έχουν αποδείξει ότι είναι αντάξιοι της εμπιστοσύνης σας έξω, τότε αυτή είναι μια μοναχική ζωή. Σίγουρα, με τον τρόπο αυτό ίσως να μην πληγωθείτε, αλλά ούτε και θα νιώσετε τη χαρά ή την πραγματική οικειότητα με κάποιον. Τι είδους ζωή είναι αυτή;
Συχνά η ζωή σχετίζεται με την εύρεση ισορροπίας: να εργαστούμε σκληρά, αλλά και να διασκεδάσουμε. Να νοιαζόμαστε για τους άλλους, αλλά να μην αγωνιούμε να τους είμαστε ευχάριστοι. Να είμαστε φιλόδοξοι, αλλά και ευχαριστημένοι όπου και αν βρισκόμαστε. Αυτή είναι άλλη μία από αυτές τις πράξεις εξισορρόπησης.
Είναι σημαντικό να προστατεύουμε τους εαυτούς μας. Αλλά μπορεί να είναι ακόμη πιο σημαντικό να μην αφήνουμε σε πληγές του παρελθόντος να καθορίζουν τον τρόπο που ζούμε, και πώς αντιμετωπίζουμε αυτούς που μας αγαπούν. Μακάρι να έρθουμε σε αυτό το σημείο ισορροπίας σήμερα.
(Μια φίλη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου